پتانسیل یابی سایت‌های دیدبانی یگان‌های رزمی با استفاده از GIS و منطق فازی در منطقه نصرآباد اصفهان

شناخت زمین و آشنایی با ویژگی‌های مختلف آن با استفاده از ابزارهای به روز و کارآمد عامل مهمی در دستیابی به برتری نظامی محسوب می‌شود. انتخاب مکان مناسب جهت استقرار سایت‌های دیدبانی و پست‌های استراق سمع در صحنه نبرد یکی از مهم‌ترین و در عین حال حساس‌ترین اقدامات فرماندهان نظامی محسوب می‌گردد. هدف از این پژوهش شناسایی و تعیین مناطق بهینه استقرار دیدبانها در منطقه نصرآباد اصفهان قبل از حضور فیزیکی، با در نظر گرفتن کلیه شرایط، محدودیت‌ها و قابلیت‌های موجود می‌باشد. جهت نیل به این هدف، عواملی از قبیل: شیب، جهت شیب، قابلیت دید و اختفاء، نوع لندفرم ها، زمین شناسی و نوع سازندها، نوع خاک، میزان دسترسی به شبکه راه‌ها و فاصله از دشمن مورد بررسی قرار گرفت. پس از آماده سازی داده‌ها و نقشه‌های موضوعی لازم، عملیات نرمال سازی روی لایه‌ها انجام شد. سپس توسط روش AHP و رویکرد فازی نسبت به وزن دهی لایه‌ها اقدام و با استفاده از عملگرهای فازی در محیطGIS، عملیات همپوشانی فازی (روی لایه‌ها انجام و پهنه بندی منطقه در پنج گروه بسیار مناسب، مناسب، متوسط و ضعیف و بسیار ضعیف مشخص گردید. نتایج پژوهش با توجه به بازدیدهای میدانی انجام شده، نشان می‌دهد که محدوده‌های نیمه مرتفع و مناطقی که از نظر ژئومورفولوژی نظامی حائز اهمیت و مطابق ملاحظات این مکان‌ها با بهره گیری از حداکثر میدان دید و شعاع عمل می‌باشد به خوبی استخراج گردیده است.